Amarantha

Geregistreerd op: 30 Nov 2008 Berichten: 24

Het gekletter van vallende borden was te horen. Ruw schoof de cipier de borden met eten naar de gevangene. Het eten zag er ranzig uit en bestond voornamelijk uit etensresten van het kasteel personeel. Ondanks het ranzige uiterlijk leken veel gevangene het toch naar binnen te schrokken. Wie gaf ze ongelijk na maanden hetzelfde te hebben gekregen was de ranzige smaak er al vanaf. En wie wist wanneer ze weer eten zouden krijgen.
"Eet beesten" grinnikte de cipier naar enkele gevangene. Al sinds het begin dat hij daar kwam werken was hij al minachtend tegen over de gevangene. Het was in zijn geval dat het meer verdiende dan zijn vorige baan en hij hoefde bijna niks te doen. Voor hem stond een betere maaltijd klaar, daarvan zou hij straks flink gaan genieten.

"Ranzig" snuifde alleen één van de gevangene. Met een trap van haar voeten lag haar bord buiten haar cel. De gevangene was Rosemarie, na de gebeurtenis op de marktplaats zat ze hier opgesloten. Ze zat in één van de donkere cellen zonder ramen. De gevangenis bewaarders hadden na al die jaren verstand gekregen van het vast houden van weerwolf. De eerste regel voor hun was 'Hou een weerwolf uit het maanlicht'. Zo dus ook met Rosemarie. Een eenzame opsluiting zonder ramen. Haar handen zaten aan elkaar vast geboeid door metaal. Gewoon voor de zekerheid zodat ze de cipier zijn nek niet zou breken.
"Ik hoef geen kliekjes" klaagde ze. Veel moeite had ze eigenlijk niet met het eten, maar ze vond het gewoon leuk om de cipier te pesten. Een vies braak geluid maakte ze maar dat was duidelijk met opzet. Via de muur bracht ze zichzelf omhoog zodat ze de cipier beter in de gaten kon houden.
Kwaad liep de ciper naar haar cel toe. Hard schopte hij het bord terug haar cel in. "Hou op met klagen en eten" blafte hij. Bruut draaide hij zich om maar keerde weer terug toen het bord weer terug geschopt werd. "Ik zei toch ranzig" riep ze eigenwijs terug. Het was duidelijk te zien aan haar gezicht dat ze de cipier teste. Alsof ze moeite had met lopen, wandelde ze naar de tralies toe. Starend bleef ze naar de cipier kijken wachtend tot hij in actie kwam. Snel greep de cipier haar vast bij de nek. Geirriteerde trekjes verschenen op zijn gezicht. Voor een moment werd zijn grip sterker maar hij liet toch maar los. "Ik waarschuw je! Ik ben hier de baas" waarschuwde hij en vertrok snel naar zijn eigen maal.
Rosemarie wist alleen maar te grinniken als antwoord. Ze verdween weer naar de schaduwen van haar cel. Waarschijnlijk ging ze nog wat slapen.

Geplaatst: 11-12-2008 07:24:44

Onder het gestruggel van 3 cipies werd er 2 jongens naar binnen getrokken in de kerkers."We deden niks.Laat ons gaan man, vieze flikker".Snauwde de grootste van de 2.Een bel klonk luid vanom zijn nek en hij had witte en zwarte haren.De ander was bezig met zijn nagels in de hand te zetten van de cipier en ergens te bijten.Hij had erge scherpe tanden en nagels.Zijn oranje haar was fel astekend in de donkere smbere gevangenis en hij... Blies..Als een kat."Kom poesiekat, hier hou jij je gemakt wel".Zei de 'hoofd'cipier en opende de cel van Rosemarie."Gezelschap..Of lunch".Zei hij tegen Rosemarie en gooide Kyo naar binnen en liep erachteraan om hem vast te binden."Wel lief zijn he".Zei hij nep-lief en keek hoe Kyo en Rosemarie daar allebei vastzaten en deed de deur toen dicht."Nee... niet alweer jij".Snauwde Kyo geirriteerd.Maar was wel een beetje bang voor Rosemarie.Ze kon hem zo opeten,zoals de cipier al vrolijk vertelde.

Hatsuhara was al half losgekomen met zijn gefrot uit de handen van de cipiers.Maar toen kwamen er meer en gaf hij het maar op."Jij mag daar!".Snauwde er eentje en gooide hem in een cel met al 3 andere."een volle cel hier".Riep de cipier.HAtsuhara keek even rond wie er was, maar kende niemand.Blijkbaar gewone mensen of heksen ofzo.Hij had alas enige uiterlijk,andereheden.Mooie koeienoren en een staart.

Site Admin Geregistreerd op: 11 Nov 2008 Berichten: 185

Amarantha kwam aangewandeld in de kerkers en was vanplan om met een paar gevangenen te praten voor te weten voor wat voor stomme reden ze nu weer hier waren terecht gekomen.Het gebeurde vaak dat Amarantha te maken had met mensen die niets verkeerd gedaan hadden maar dat de politie hen toch had opgepakt voor de lol.
Amarantha stopte bij een cel waar een jongen met koeienoren in zat.

Geplaatst: 12-12-2008 08:06:46

Hatsuhara keek op toen een wachter lomp tegen de celdeur aansloeg en 'koejongen hierkomen' zei.Zuchtend stond hij op en keek door het kleine raampje in de deur naar buiten."Wat nou weer?".Snauwde hij geirriteerd en keek rond oten hij Amarantha zag."Majesteit".Zei hij opeens met een heel andere stem en veel vriendelijk."Welkom in dit.. dode oord".

Geregistreerd op: 30 Nov 2008 Berichten: 24

(robin ze hebben tralies geen celdeuren Wink

)
Versufd keek Rosemarie op naar Kyo. Ze was net een slaap gevallen en was door het geschreeuw van de cipier wakker geworden. De eerste paar seconden had ze niet eens door dat ze bezoek had. "Wat?" Mompelde ze humeurig als antwoord op de stem van de cipier. Langzaam werd haar blik helderder waarna ze Kyo duidelijk zag. "Mis je me dan zo erg?" was haar eerste opmerking naar Kyo. Ondanks dat ze misschien vast zat in een kerker, temde dat haar karakter niet. Geirriteerd ritselde haar handen heen en weer om de boeien los te krijgen. Maar ze zaten te goed vast om zonder sleutel los te krijgen.
Rosemarie's instinct speelde langzaam op. Ze had zin om Kyo te verscheuren. Waarschijnlijk was het door de eeuwige strijd tussen hond en kat. Ookal was ze weerwolf voelde ze toch altijd afkeer voor katachtige.

Vreemd keek ze langs Kyo toen ze nog andere voetstappen hoorde. Deze voetstappen klonken alleen lichter dan die van de cipier. Licht gegrinnik kwam uit haar mond maar die leken nep te zijn. Al snel had ze door wie het was. De koningin. Ze haatte die vrouw, dus wou ze ook niet dat zei precies hier kwam.

Site Admin Geregistreerd op: 11 Nov 2008 Berichten: 185

Het enige wat Amarantha zei was:"Morgenvroeg komen jullie er weer uit.Nog een goede avond iedereen."
En toen stapte ze weg.Niet veel later werd een man van 25 in een cel geduwd waar ook een wolfachtig meisje bleek in te zitten.
De man zei niets en ging tegen de muur leunen terwijl hij de bewaking vies aankeek.Hij was zonet betrapt geweest toen hij iets te eten probeerde te stelen van een oude bakker.Hiervoor moest hij een hele nacht doorbrengen in de cel,iets wat deze man al gewend was.Achja..Het was niet zo dat er thuis iemand op hem zat te wachten...

Geplaatst: 15-12-2008 12:15:14

(Weet ik veel xD boeiend.. maar zal ut onthouden xD)
Kyo blies als een kat zachtjes.Hij voelde zijn hren redelijk statisch omhoog staan door de spanningen en zijn staart zwiepte wild over de grond."Ja, ik mis die klote joekels die ik tegen kom altijd wel".snauwde hij terug.Waarom zou hij in een cel komne met een wolf?Waarom!?
Kyo keek op toen de neiuwe man erin werd gegooid."Joeppie nog iemand".Zei hij ales behalve ogpewekt."Ben jij otevallig ook een raar hondachtig wezen zoals die daaR?".Vroeg hijdisrespectvol en knikte naar Rosemarie.
Hatsuhara zuchtte."joeppie zeg..".Hij zuchtte maar was blij dat hij niet bij Kyo zat.Die was bij de weerwolf..Arme Kyo..

Site Admin Geregistreerd op: 11 Nov 2008 Berichten: 185

(ja hij zit bij jullie xD)

Geregistreerd op: 30 Nov 2008 Berichten: 24

Rosemarie wist wel beter. De wachters zouden haar de volgende dag er echt niet uitlaten. Ze hadden haar eindelijk na al die pogingen. Waatschijnlijk zouden ze regelen dat ze levenslang kreeg.
Kort grinnikte Rosemarie van haar idee. 'Mij opsluiten?' ze zou nog wel ontsnappen als deze plek haar verveelde. Nu had ze nog alle tijd om de katmens te plagen.
Laag gromde ze toen ze Kyo weer hoorde. Haar blik wendde af naar de nieuweling. "Laat me raden snoep gestolen van een baby" zei ze spottend. De meeste die hier maar voor een dag bleven waren kruimeldieven. Waarschijnlijk durfden ze het grote geld niet te stelen of hadden de hulp niet. Zuchtend schudde ze haar hoofd, het was al lang geleden dat ze iemand tegenkwam die het wel goed genoeg was om zich bij haar te voegen. Ze zocht naar grote dieven die zelf bereid waren te moorden voor geld.

Site Admin Geregistreerd op: 11 Nov 2008 Berichten: 185

Jack keek naar een meisje dat ook in de cel zat en hij blies een stuk haar uit zijn gezicht.Nu kon je zijn serieuze blik zien en zag je meteen dat deze man niet om mee te lachen was."Geen eten,honger,gestolen en gepakt."Zei hij kort en glimlachte toen."Ik kon nog ontsnappen,maar ik wou wel eens zien hoe zielig deze kerkers er zouden uitzien en of ik het er wel voorover heb om telkens te ontsnappen."Opeens keek hij weer kwaad richting de katjongen en toen weer naar het meisje.Hij bekeek haar goed en vroeg toen geïntereseerd:"Je woont in de achterbuurten zeker?"

Geplaatst: 16-12-2008 12:43:27

(Heeft besluit genomen -knikt- Kyo is binnekort.. een gemene grote dief 8D)

Kyo gromde toen hij de beschuldiging hoorde."Nee... dat denken ze alleen maar, maar ik ga je niet aan e neus hangen wat we wel hebben gedaan, dat hoor je morgen wel".Snauwde hij en wurmde zo dat hij met zijn rug richting Rosermarie zat. Hij had iets heel anders gedaan.Alleen hij en hatsuhara wisten het.En zouden voorlopig de enige zijn.

Maar dat was fout gedacht.Hij hoorde de deur van de cel opengaan en een luid geklaag binnendringen."Kyon-kichie!".Riep ayame beledigd.Alsof hij al iets had gezegd."Ik snap gewoon niet dat je familie vna mij kan zijn".Zei hij redelijk boos.Ookal leek dat op het eersete gezicht niet.Kyo kende het wel."Jij en hatsu..HOE durven jullie om zoiets te doen!".
"Ja jongens, Aya heeft gelijk".Kwam de scherpe stem van Hatori (NIeuwe char!!!8D) door de kerkers."Ha..".Begon Kyo maar werd afgekapt door een strenge hand omhoog."Dat Jullie 2 dat zouden doen.. hoe durven jullie iemand zo toe te takelen..Hij is nu wel dood".Zei Hatorien liep boos weg nadat hij Kyo in zijn gezicht had geslagen.Kyo beet op zijn lip, nu wist iedereen het..Joeppie.

Hatsuhara had ondertussen van Shigure flink op zijn oren gekregen en ook een pijnlijk kaak.Waarom sloegen hun?Ze zaten hier toch al.Was dat neit genoeg.So?Zwe hadden iemand geslagen..En die was dood?Hatsuhara besefte het nu eigenlijk pas echt en had oprecht spijt...
Maar Kyo.Kyo niet.Kyo vond het de verdiende loon.."Hij steelde van mij!".Riep Kyo boos achter de zijn ooms aan.

Geregistreerd op: 30 Nov 2008 Berichten: 24

Rosemarie leek niet echt onder de indruk van Jack's serieuze gezicht. De grote grijns die bij haar gegrinnik horen leek ook niet te verdwijnen. "Kruimeldief, waarom pakken jullie altijd één brood? Neem gewoon de hele lading mee." antwoorde Rosemarie terug. Blijkbaar had ze Jack al gelijk een nieuwe naam gegeven 'kruimeldief'. Pech voor Jack was het geen troetelnaam, maar een benaming voor iemand die minder was dan haar.
"Jah ik kom uit de achterbuurten. Daar is in iedergeval nog iets te beleven meneer kruimeldief" antwoorde ze terug.

Kort grinnikte Rosemarie toen ze Kyo van haar weg zag draaien. Hij was een te makkelijke prooi om te irriteren.
Haar oren schoten omhoog toen de deur open ging. Toen ze merkte dat het niet de cipier was, rustte haar wolvenoren weer. Half luisterde ze mee met het gesprek. Eerst maakte het haar niet vele uit wat er met Kyo was gebeurd. Pas toen ze het woord 'dood' hoorde werd haar nieuwsgierigheid gewekt.
Haar ogen staarde naar Hatori toen hij Kyo sloeg. Blijkbaar kwam hij uit een familie die zulke zaken niet gewend was. Zwijgend had ze het schouwspel bekeken totdat de mannen weg waren.
"Zo, zo, Heb je wat stouts gedaan" bracht ze uit richting Kyo. Haar beeld van de katmens begon langzaam te verwachten. Haar eerste verwachting was dat Kyo een braaf mannetje was die vals beschuldigd was.

Geplaatst: 21-12-2008 21:49:38

Kyo zuchtte luid."Ja,was zijn eigen schuld, geen spijt vanaf hier".SnauwdeKyo nog steeds met zijn rug naar Rose.Hij had hier geen zin in.Hij had die man gedood...Had die mijn maar niet in zijn huis moeten zijn, had hij Momiji en Rin niet vast moeten houden met een zwaard onderhun kelen en hun ruw en bewusteloos weg had gegooid toen Kyo naar voren stapte.En hij had het al helemaal niet moeten wagen dat beeldje kapot te gooien, waar de as van zijn ouders en broer in gemengt waren.Niemand wist van Kyo's broer, hij was ook nog maar jong geweest, 2 jaar toen hij stierf...zijn broertje was ook een katjongen, maar een zwarte...Hij haatte zijn leven, alles in zijn leven, behalve wat hij die ochtend had gedaan.Dat Hatsuhara achter hem aan was gekomen vanaf het marktplein wist hij niet.Dat Hatsuhara de vent liet struikelen had Kyo niet op gerekend... Maar uit zijn woede had hij de man geslagen en in zijn nek gebeten en open gehaald met zijn scherpe nagels.En likte een keer langs zijn tanden en proefde nog vaag het bloed wat rond zijn gezicht was gelopen in zijn kleren wat je niet zag..Aangezien hij een zwart shirt aan had.

Hatsuhara wou dat hij bij Kyo was.Hij woumeer uitleg over wat er was gebeurt.Hij wist het wel, hij zag he gruwelijke tafereel wel voor zich.Maar werd door Kyo naar Rin en Momiji gestuurd.In de woonkamer van het kleine hutje trof hij zijn broertje en nicht aan.Helemaal bewusteloos maar zonder verwondingen.En toen al kwamen de politiemensen eraan.En was er een hele opheffing.En zat hij al in deze gevangenis.

Site Admin Geregistreerd op: 11 Nov 2008 Berichten: 185

Jack grinnikte bij de gebeurtenis van Kyo.
Zelf had hij in zijn eigen geboorteland ook al veel moorden gepleegd maar daar wou hij eigenlijk zelf liever niet over praten.
Hij keek naar het meisje dat hem blijkbaar 'kruimeldief' noemde en hij grinnikte weer."Tuurlijk klein meisje doe waar je zin in hebt,alsof dat mij wat boeit."

Geregistreerd op: 30 Nov 2008 Berichten: 24

"Fijn voor mij, blijf jij toch lekker daar" antwoorde ze terug. Een paar stappen nam ze richting de tralies. Net voor dat ze ervoor stond stopte ze. Kort keek ze nog om naar de twee.
Haar ogen leken een andere vorm aan te nemen, zo ook de rest van haar lichaam. Flink gekraak was te horen van de boeien die door midden braken. De omving van het ijzer kon de vorm van haar wolvenpoten niet meer aan.

Na enkele seconden stond er een volgroeide wolf voor hun neus. In deze vorm was ze sterker dan normaal en zou mogelijk zijn het slot door te kunnen bijten. Ze zette haar voorpoten op de horizontale tralie delen. Met haar bek wist ze bij het slot te komen en het door te knauwen. Ze was er wel even mee bezig, maar uiteindelijk lukte het.
Knarsend ging de deur open en liep ze naar buiten nog steeds in wolvenvorm.